زبان خردمند در پس دل اوست ، و دل نادان پس زبان او . [ و این از معنیهاى شگفت و شریف است و مقصود امام ( ع ) این است که : خردمند زبان خود را رها نکند تا که با دل خویش مشورت کند و با اندیشه خود رأى زند ، و نادان را آنچه بر زبان آید و گفتهاى که بدان دهان گشاید ، بر اندیشیدن و رأى درست را بیرون کشیدن سبقت گیرد . پس چنان است که گویى زبان خردمند پیرو دل اوست و دل نادان پیرو زبان او . ] [نهج البلاغه]
i درد دل
پنج شنبه 84/8/19 ساعت 6:27 عصر
برایت بارها باید بگویم
که در رگهای من جاری شدی چون خون
که از من ساختی بار دگر مجنون
شــــــاید
از شکوه عشق خانمان سوز
برایت بارها باید قسمها یاد کرد
برایت بارها باید سرسجده فرود آورد
شــــــاید
زدست توبه تاریکی کوهستان غم باید سفرکرد
به دنبال توتا خورشید باید رفت
به پیش پای تو شاید که چون یک مشت خاک بی بها ماند
برای قلب تو شاید خدایی را
نمیدانم که در جای نگین تاج زرین کلاهت جای می گیرم
ویا در زیر پاهای تو بی رحمانه می میرم
شــــــاید
نمیدانم که بعد از سالهای سخت و دشوار
که بعد از روزهای گرم و شیرین
زمان مردنم
زمان مردنم آیا در آغوش تو جانم را خدا گیرد
ویا این آرزو در نطفه می میر
شــــــایـــــــــد .....
نوشته شده توسط: علی رستگاری
i ْلیست کل یادداشت های این وبلاگ
خانه
:: کل بازدیدها :: :: بازدیدهای امروز:: :: بازدیدهای دیروز:: :: درباره خودم :: :: لینک به وبلاگ :: :: اوقات شرعی ::
:: لوگوی دوستان من ::
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
11212
0
3