برایت بارها باید بگویم

که در رگهای من جاری شدی چون خون

که از من ساختی بار دگر مجنون                     

       شــــــاید

                    از شکوه عشق خانمان سوز

برایت بارها باید قسمها یاد کرد

برایت بارها باید سرسجده فرود آورد

       شــــــاید

زدست توبه تاریکی کوهستان غم باید سفرکرد

به دنبال توتا خورشید باید رفت

به پیش پای تو شاید که چون یک مشت خاک بی بها ماند

برای قلب تو شاید خدایی را

نمیدانم که در جای نگین تاج زرین کلاهت جای می گیرم

ویا در زیر پاهای تو بی رحمانه می میرم

     شــــــاید

نمیدانم که بعد از سالهای سخت و دشوار

که بعد از روزهای گرم و شیرین

زمان مردنم

زمان مردنم آیا در آغوش تو جانم را خدا گیرد

ویا این آرزو در نطفه می میر

 شــــــایـــــــــد .....