تنهايي ام را با که قسمت کنم ، .... ///////////
، نمي دانم ؟؟!!/////////////////
بغضهاي دل را با که بگويم ،....،//////////
نمي دانم ؟؟!!/////////////////
در گوشه اي تنها پناه گرفته ام/////////////
و در دنياي آرزو و افكارم غرق شده ام .///////////
و به ياد آن عشق سفر كرده مي افتم//////////
با ياد او آسمان دلم سخت طوفاني و ابري شد.///////////
بغضي جانكاه در گلو پديد آمد...//////////
اما كم كم و بي اختيار قطرات پاك و زلال اشك //////////
همچون بلور از چشمه سار چشم به حركت درآمده
و بر گونه ها روان شد. //////////
تشكر ميكنم از همدرديت عزيز